Joseph, Nora en hun twee kleine kindjes zijn dakloos.
Zij wonen onbeschermd in de ijskoude gang van het station. Dit is geen plek voor een jong gezin!
De wind waait bijtend door de gang van het station. De meeste pendelaars haasten zich snel weg uit dit gure tochtgat. Ze lopen langs een vreemd bouwwerk van inderhaast bijeengezochte planken en vodden.
“Mijn huis”, zegt Joseph en hij buigt beschaamd zijn hoofd. Als je een van de doeken voorzichtig open schuift, zie je een vieze matras. Hier woont, speelt en slaapt een jong gezin met twee kleine kindjes nu al dagenlang. Zonder verwarming. Zonder sanitair. Zonder enige mogelijkheid om iets warms te eten of te drinken klaar te maken.
De wind waait bijtend door de gang van het station. De meeste pendelaars haasten zich snel weg uit dit gure tochtgat. Ze lopen langs een vreemd bouwwerk van inderhaast bijeengezochte planken en vodden.
“Mijn huis”, zegt Joseph en hij buigt beschaamd zijn hoofd. Als je een van de doeken voorzichtig open schuift, zie je een vieze matras. Hier woont, speelt en slaapt een jong gezin met twee kleine kindjes nu al dagenlang. Zonder verwarming. Zonder sanitair. Zonder enige mogelijkheid om iets warms te eten of te drinken klaar te maken.
Een vicieuze cirkel ...
“Ik wil werken, heel hard werken om mijn gezin een beter leven te geven. Maar ik vind geen werk, hoe hard ik ook mijn best doe. Overal waar ik mij gaan aanbieden, vragen ze eerst en vooral mijn adres. Geen adres, geen werk. Maar zonder werk en zonder een inkomen, kan ik nooit een huisje huren. Het is om moedeloos van te worden…Om te overleven, moet ik bedelen. Dat doe ik alleen. Zonder mijn vrouw en kinderen. Die schaamte wil ik hen absoluut besparen. Ik heb een hulpkreet op een stuk karton geschreven. Af en toe gooit iemand me dan een paar centjes toe. Daarvan kan ik soms een brood kopen. Of wat yoghurt voor de kleintjes. Het is verschrikkelijk dat ons leven afhangt van een stuk karton. Hadden we maar een huisje om in te wonen, een vast adres, zodat ik kon werken.”
‘
“Er moet toch iemand te vinden zijn die mijn kinderen uit deze ellende wil halen?”
Uw hulp voor dit kwetsbare gezin
Uw gift zal gebruikt worden om dit dakloze gezin een warm en veilig onderkomen te bieden.Dankzij u krijgt dit gezin een waardige woning, in plaats van het krot van planken en vodden waar ze nu wonen. Met uw gift zorgt u er bovendien voor dat het hele gezin kloeke, warme winterkost te eten krijgt, want dat is noodzakelijk om deze ijskoude maanden te doorstaan. Daarnaast zullen we papa Joseph begeleiden om werk te vinden en zullen we ervoor zorgen dat de kinderen naar school kunnen. Kortom, dankzij u wordt er hard gewerkt aan duurzame oplossingen voor dit gezin.
Mensen zoals Joseph en Nora en hun dochtertjes hebben uw steun nodig! Help hen vandaag!
Moeten leven als beesten
Fara, de oudste van de meisjes, ziet dat haar papa verdrietig is en slaat teder haar armpjes rond zijn nek. Ook mama Nora krijgt het kwaad: “Het is vreselijk moeilijk. We leven haast als beesten. Zonder verwarming, in volle winter. Zonder stromend water. Zonder een kookvuurtje om iets te eten te maken. Kunt u zich dat voorstellen? Onze dochtertjes hebben voortdurend kou en honger. Ik hoop dat ze niet ziek worden. Ik kan hen zelfs geen beker warme melk geven of een bordje soep om aan te sterken… Ik maak me zoveel zorgen.Misschien komt er morgen wel een oplossing... Er moet toch iemand te vinden zijn die mijn kinderen uit deze ellende wil halen? Alstublieft, als u een goed hart hebt, help ons dan.”